STRAÅ» HONOROWA

Przy grobie Jezusa trwa nocne czuwanie. Co roku zaciÄ…gajÄ… honorowe warty strażacy w galowych mundurach, w kaskach z siekierkami, a razem z nimi mÅ‚odzi chÅ‚opcy, zwani wilczkami, którzy dopiero wstÄ™pujÄ… do ochotniczej straży pożarnej i uczÄ… siÄ™ obowiÄ…zków. Dawniej byÅ‚y to specjalne straże grobowe, zwane turkami (legenda Å‚Ä…czy zwyczaj turków wielkanocnych z odsieczÄ… wiedeÅ„skÄ… i pogromem pogaÅ„skich Turków przez Polaków - chrzeÅ›cijan). MÅ‚odzi mężczyźni zgÅ‚aszali siÄ™ na ochotnika, najczęściej ci, którzy odbyli sÅ‚użbÄ™ wojskowÄ…, bo byli wyszkoleni w musztrze. DoÅ‚Ä…czali również mÅ‚odsi, douczani przez starszych kolegów. W zależnoÅ›ci od regionu, ubrani w piÄ™kne mundury i szable. I teraz można spotkać takÄ… straż, zÅ‚ożonÄ… z dzieci i mÅ‚odzieży, przygotowanych przez księży i katechetów. MajÄ… i mieli oni też inne zadania: uczestniczenia podczas Å›wiÄ™cenia ognia, wody i pokarmów. Najczęściej po Å›wiÄ™ceniach i modlitwach popisywali siÄ™ swoimi umiejÄ™tnoÅ›ciami na placu przy koÅ›ciele, w szyku szli pod plebaniÄ™ zÅ‚ożyć życzenia ksiÄ™dzu proboszczowi i zanieść mu Å›wiÄ…teczny goÅ›ciniec, kosz peÅ‚en jaj i wÄ™dlin domowej roboty. Później szli ulicami z orkiestrÄ…, taÅ„czÄ…c porywali przechodniów do zabawy, odwiedzali domy skÅ‚adajÄ…c życzenia Å›wiÄ…teczne.
 Rys.Wetonika Kotczycka